Al. Jana Pawła II 24, Kalwaria Zebrzydowska

biuro@biblioteka.kalwaria.pl

Światowy Dzień Poezji

Czytamy Miłosza . Patron Roku 2024, Czesław Miłosz patronem Światowego Dnia Poezji w naszej Bibliotece.

Obchodzony 21 marca Światowy Dzień Poezji jest okazją, by o poezji pamiętać. To znakomity powód, by sięgnąć po tomik ulubionych poetów i teraz sobie go przypomnieć. Poezja przemawia do naszego człowieczeństwa i wspólnych wartości. Sprawia przyjemność i daje ukojenie, czasami skłania do refleksji.

Każda forma poezji jest wyjątkowa, każda  odzwierciedla uniwersalność ludzkiego doświadczenia, dążenie do kreatywności, która przekracza wszelkie granice – także granice czasu oraz przestrzeń w ciągłej afirmacji ludzkości, jako jednej rodziny. To jest właśnie siła poezji!” – napisała z okazji Światowego Dnia Poezji w 2019 r. dyrektor generalna UNESCO Audrey Azoulay.

Światowy Dzień Poezji  jest obchodzony z inicjatywy UNESCO od 1999 roku. Celem jest promocja czytania, pisania i publikowania poezji. Z tej okazji na całym świecie, także w Polsce organizowane są wydarzenia poświęcone poezji. To święto promujące tą wyjątkową formę wyrazu tożsamości kulturowej.

Z tej okazji, Biblioteka Publiczna w Kalwarii Zebrzydowskiej zaprasza do  wspólnego czytania wierszy Czesława Miłosza- Patrona Roku 2024. W dniach 21-22 marca będziemy zamieszczać na naszej stronie internetowej wiersze jednego z najwybitniejszych poetów polskich 20 wieku, laureata nagrody Nobla – Czesława Miłosza.

Czesław Miłosz (ur. 30 czerwca 1911 r. w Szetejniach, zm. 14 sierpnia 2004 r. w Krakowie )- polski poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz, dyplomata. W latach 1951-1993 przebywał na emigracji.

Doktor honoris causa wielu uniwersytetów w USA i w Polsce, honorowy obywatel Litwy i miasta Krakowa.

Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, w 1980 roku. Profesor Uniwersytetu w Barkeley, pochowany w  Krakowie, w Krypcie Zasłużonych na Skałce. Uznawany za najwybitniejszego polskiego poetę XX wieku.

Urodził się w majątku Szetejnie nad Niewiażą na Litwie. W dzieciństwie w związku z pracą ojca wyjechał na Syberię; w latach 1914-1918 przebywał w Rosji. Ukończył prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Podczas studiów należał do Sekcji Twórczości Oryginalnej (STO) Koła Polonistów Słuchaczy USB i do Akademickiego Klubu Włóczęgów. Debiutował w 1930 roku wierszami „Kompozycja” i „Podróż” w piśmie „Alma Mater Vilnensis” (zeszyt 9). W 1931 był współzałożycielem pisma „Żagary”, skupiającego środowisko młodych wileńskich katastrofistów. W 1933 ukazał się debiut książkowy  Czesława Miłosza: „Poemat o czasie zastygłym”, za który autor otrzymał Nagrodę im. Filomatów.

Przed II wojną światową Czesław Miłosz był poetą katastroficznym, uderzającym w ton wizyjny stylizacją na głos starotestamentowych proroków. Od innych twórców formacji Żagary odróżniał go kult do klasycyzmu.

Po wojnie jego poezja stała się bardziej intelektualna; wiązała się z ambicjami odbudowania trwałych wartości europejskiej kultury, sumienia i wiary. Literaturę pojmował wówczas jako drogę do ocalenia po klęsce poczucia człowieczeństwa.

W latach 70. zaczęła w niej dominować tematyka religijna i kontemplacyjna.

 

 

Druga przestrzeń

Jakie przestronne niebiańskie pokoje!
Wstępowanie do nich po stopniach z powietrza.
Nad obłokami rajskie wiszące ogrody.


Dusza odrywa się od ciała i szybuje,
Pamięta, że jest wysokość
I jest niskość.


Czy naprawdę zgubiliśmy wiarę w drugą przestrzeń?
I znikło, przepadło i Niebo, i Piekło?


Bez łąk pozaziemskich jak spotkać Zbawienie?
Gdzie znajdzie sobie siedzibę związek potępionych?


Płaczmy, lamentujmy po wielkiej utracie.
Porysujmy węglem twarze, rozpuszczajmy włosy.


Błagajmy, niech nam będzie wrócona

Druga przestrzeń.

 

W 1989 przyjechał powtórnie do Polski. Odtąd odwiedzał kraj coraz częściej, aż obok Berkeley jego drugim domem stał się Kraków. Współpracował z „Tygodnikiem Powszechnym, „Gazetą Wyborczą”, „Zeszytami Literackimi ”oraz „Plus Minus” – dodatkiem do „Rzeczpospolitej”. Do końca życia intensywnie tworzył, publikując w ostatnich latach nowe tomy wierszy: „To” (2000), „Druga przestrzeń” (2002), „Orfeusz i Eurydyka” (2002).

Jego książki zostały przetłumaczone na 44 języki.

Do najbardziej znanych utworów należą między innymi :

  • „Poemat o czasie zastygłym”
  • „Trzy zimy”
  • „Ocalenie”
  • „Dolina Issy”
  • „Traktat poetycki”
  • „Rodzinna Europa”
  • „Widzenia na zatoką San Francisco”
  • „Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada”
  • „Ziemia Ulro”
  • „Legendy nowoczesności (Eseje wojenne)”
  • ”To”
  • „Orfeusz i Eurydyka”
  • „Spiżarnia literacka”
  • „Przygody młodego umysłu”

 

Jolanta Paluchowska-Pępek

Źródło :   www.culture.pl

                www.wikipedia.pl

Zdjęcia : Leonardo Cendamo

                Culture.pl

                Posia in rete

                Kresy24

                Radio Eska

attis, pulvinar dapibus leo.

Podziel się:

Inne aktualności

Skip to content